چه عاشقانه آرامی است ،صدای تپش های قلبت آسمانم ...
عجب آرامشی دارم وقتی قلبت ممتد مرا می خواند ...
و تن رنجورم را لبریز از عشق می کند ...
و چه زیبا جریان زندگی را به وجودم گوش زد می کند ...
میدانی آسمانم ؟
میدانی هُرم نفسهایت چقدر دل انگیز است؟
آری هُرم نفسهایت دل انگیز است ...
دل گرمم می کنند در این عصر یخبندان...
+ نَفس بکش که برایت نَفَس نَفَس بزنم...
+میدانی آسمانم گاه که در زلال چشمانت غرق می شوم آرامشی دارد این دل که .........
+آرامشم:
باز بایدبه همین دوستت دارم های کوتاهم بسنده کنی،هنوز هم احساس در کلام نمی گنجد
